„Izronio“ drveni vodovod

Prijepolje – Ovih dana, dok traje rekonstrukcija Valterove ulice, pronađeni su ostaci drvenih cevi prvog prijepoljskog vodovoda iz 19. veka. Za mnoge je to bilo interesantno jer je ostalo malo podataka vezanih za izgradnju ovog vodovoda kroz glavnu ulicu. Slično se desilo 1967. godine kada su počeli radovi na izgradnji gradskog vodovoda u dužini od 10 kilometara, čiji je kapacitet bio dovoljan da podmiri potrebe 30.000 stanovnika.

U Prijepolju sa svom prigradskom okolinom beše tada duplo manje žitelja. Kroz grad je trebalo da budu položene cevi za mesec dana, ali su radnici GP „Rad“ , (prvog preduzeća koje je ikada osnovano u Prijepolju 1948. godine) kopali brže kanal nego što su kooperanti iz Beograda mogli da nanesu cevi. Prijepoljci gunđali zbog kanala, preskakali s jedne na drugu stranu, ali tako se i saznala priča o prvom prijepoljskom vodovodu.

Naime, pred kraj 19. veka počeo je da se gradi vodovod za grad. Urađene su dve kaptaže od drveta: jedna za šarampovsku, a druga za centralnu mahalu. Centar je vodu dobijao sa Ravana, brda iznad grada. Česme od drveta bile su pred Velikom džamijom, Beledijom, ispred Džandžanovića pekare, Ljuštanovića kuće i na Sarač potoku. Šarampov je vodu dobijao sa izvora Krstine i imao je česme kod Ibrahim-pašine džamije i u centru mahale.

Bila je 1967. godina kada su na dubini od jednog metra nađene borove vodovodne cevi, obima 200 do 250 milimetara, a prečnika 100 milimetara. Bile su spojene kovanim gvozdenim prstenovima i odlično očuvane, na celoj dužini trase od Šarampova do Gradske kafane. Prema rečima građevinskog tehničara Ibra Hasanbegovića, to je bio i dokaz da se izgled glavne prijepoljske ulice decenijama nije menjao.

Još je u to vreme u Prijepolju bilo svedoka vremena, pa su neki pamtili kada je turski oficir trasirao vodovod i sa Huskove česme, ispod velikog brda Sokolice, doveo vodu za potrebe vojske u barakama, odnosno kasarne koja se nalazila iznad grada. Izgradnje prvog vodovoda sećao se te 1967. godine Mustafa Delić, koji beše napunio 98 godina i koji je tačno znao da je vodovod sagrađen 1887. godine. Borove drvene čunke pravili su i postavljali majstori iz Pljevalja, dubeći ih svrdlima. Na leđima su ih nosila i postavljala po trojica ljudi, toliko behu teški. Samo je neki Turković, snažan čovek iz prijepoljskog prigradskog sela Zalug, sam mogao da nosi jedan drveni čunak. Tako je voda tim vodovodom dovedena sa Hrastine.

I eto, prošlo je skoro pola veka, ponovo se prijepoljska glavna ulica kopa zarad rekonstrukcije i rehabilitacije posle mnogo godina i ponovo je „izronio“ drveni vodovod čije cevi od borova i posle više od jednog veka stoje očuvane.

AUTOR: I. HADŽAGIĆ DURAKOVIĆ